Elke dag hoor ik van kinderen en jongeren in mijn praktijk dat ze hun lichamelijke klachten helemaal zat zijn. Ze zijn hun buikpijn beu, moe van de tinnitus in hun oor, of er helemaal klaar mee dat ze door de hoofdpijn niet naar school kunnen. Dan zie ik verdriet in hun ogen of hoor ik frustratie of boosheid in hun stem. Hartstikke vervelend en ik begrijp deze jongens en meiden maar al te goed. Ze zijn vaak al weken of maanden druk met bezoeken aan artsen en andere zorgverleners in de hoop weer lekker in hun vel te zitten. Soms gaat het dan ietsje beter om dan weer terug bij af te zijn. Natuurlijk is dat om moedeloos van te worden.
Hallo, ik ben het je lichaam…
Dit nare moedeloze gevoel en de zorgen over de pijn, de benauwdheid, jeuk of over school mogen er absoluut zijn. Aan de andere kant zou je zoon of dochter de klacht ook op een andere manier kunnen gaan bekijken. Hoe zou het zijn als deze andere manier van kijken je kind helpt om zich minder te vereenzelvigen met het ziektebeeld? Hoe zou het voor je zoon of dochter zijn om makkelijker tot acceptatie van de klacht te komen? Hoe zou het voor je kind zijn om te weten dat deze andere manier van omgaan met de klacht direct hormonen aanmaken in het lichaam die zijn herstel juist bevorderen? Stel nu dat de buikpijn of astma de taal van ons lichaam is om je kind iets duidelijk te willen maken. Je zoon of dochter zou de klacht kunnen gaan zien als een waarschuwing van het lichaam om wat rustiger aan te doen, meer te ontspannen, minder te moeten of als alarmbel om het piekeren te minderen en juist afleiding te zoeken. Het ziektebeeld wordt dan een medestander en geen tegenstander.
Positief effect op je herstel
Onderzoek van de universiteit van Stanford heeft aangetoond dat wanneer je zoon of dochter de strijd aangaat met de klacht of negatieve gedachten erover heeft, het lichaam deze houding en gedachten beantwoordt met het aanmaken van adrenaline en cortisol. Zoals bekend hormonen die, als ze te vaak en te lang worden geproduceerd, allerlei negatieve effecten hebben op onze gezondheid. Maar wanneer je kind de klacht als medestander gaat zien, dat de symptomen zinvolle signalen zijn van het lichaam om naar te luisteren en de juiste handelingen hierop te verrichten dan reageert zijn lichaam door hormonen DHEA en oxytocine aan te maken. Eén van de belangrijkste functies van oxytocine is dat het een natuurlijke ontstekingsremmer is. DHEA en oxytocine helpen je kind om zijn immuunsysteem te versterken en meer vitaliteit en fitheid op te bouwen. Allemaal positieve effecten op zijn of haar gezondheid dus.
Maak gebruik van al je zintuigen
Ik ga nog een stapje verder. Hoe zou het voor je kind zijn om de klacht als een knuffel te zien, een vriend of een ‘super hero’? Iets om in gedachten naar te kijken, te luisteren en aan te kunnen raken, iets dat knuffelig of aaibaar is. Hij of zij kan er ook een tekening van maken. Fantastisch om er een échte knuffel bij te pakken of een superheld. Houdt voor ogen dat alle zintuigen van je zoon of dochter moeten worden geprikkeld, want dan komt de ervaring het meest rijk binnen in het lichaam. Het lichaam reageert hier extra goed op en maakt stofjes aan die bijdragen aan het herstel van de buikpijn, de piep in het oor, of de hoofdpijn om weer een hele dag mee te kunnen draaien op school.
Aan jou als moeder of vader wil ik vragen je zoon of dochter te ondersteunen door hem of haar anders met de klacht om te laten gaan. Vertel je kind wat je zojuist hebt gelezen en overleg hoe jullie dit samen praktisch kunnen maken. Vergeet niet dat dit proces om herhaling vraagt. Door te blijven oefenen, zal het steeds makkelijker gaan en sterker voor het herstel van je zoon of dochter gaan werken. Ik wens jullie veel succes en gezondheid toe.
Wil jij dat je kind weer gezond en gelukkig is?
Zoek jij voor je zoon of dochter hulp?
Neem nu contact op!
Denk je dat ik de therapeut ben die jouw zoon of dochter een kans op lichamelijk herstel biedt, vul dan hier het contactformulier in. Ik kom dan binnen 24 uur bij je terug. Bellen mag natuurlijk ook. Tot snel!
Krijg grip op onbegrepen klachten.