Voel jij je als moeder wel eens machteloos over het ziektebeeld van je kind?
Raak je hierdoor gespannen?
Lees dan snel verder.
Je staat niet alleen én je kunt het nodige doen!
Deze week ontmoette ik Eline. Eline is 11 jaar en door het ziekenhuis doorverwezen met het prikkelbare darmsyndroom. Een ontzettende nare klacht die bij haar veel pijn veroorzaakt. Samen met haar moeder zit ze bij mij in de stoel. Het is onze eerste ontmoeting. Moeder maakt zich grote zorgen. Ze vertelt: “Eline zit niet lekker in haar vel. Al maanden niet. Ze is gewoon niet gelukkig. Wat is er aan de hand met haar? Ik kan er geen vinger op leggen. Wat moeten we doen? Eline is bang dat de pijn nooit meer weggaat”. Moeder maakt een radeloze indruk op mij. Heel vervelend voor haar. Ik kijk naar Eline. Ze lijkt wat afwezig. Ik vraag hoe het voor haar is om hier te zijn. “Goed”, zegt ze. Ik antwoord dat ik het fijn vind dat ze de moeite heeft genomen om naar Gouda te komen.
De zorgen van moeder zijn terecht. Eline is door haar klachten steeds vaker thuis. Ze loopt het risico om als drop-out niet meer deel te nemen aan school. Dit vooruitzicht geeft ook spanningen binnen het gezin. “Soms zit ik zo vol dan lukt het me niet om begripvol naar Eline te reageren. Dan is het me teveel”, reageert moeder emotioneel. De stress van moeder heeft onbedoeld een negatief effect op het lichamelijk herstel van Eline. Spanningen kunnen haar klacht zelfs verergeren. Het is niet wat ze wil, maar het is wel wat er gebeurt.
Gelukkig kan moeder het nodige doen. Voor zichzelf én voor haar dochter. Allereerst is het belangrijk dat er ruimte voor ontspanning ontstaat binnen het gezin. Moeder mag erop letten dat zij zelf aan voldoende ontspanning toekomt. Want vanuit de ontspanning lukt het beter om empathievol met het ziektebeeld van haar dochter om te gaan. Voor Eline is het namelijk heel belangrijk dat zij wel mag voelen wat zij voelt. Enerzijds geeft het haar erkenning en anderzijds om zo het patroon van haar ziektebeeld beter te leren kennen. Ik leer Eline een gerichte ontspanningsoefening die zij bewust bij de eerste signalen van haar patroon inzet om die vroegtijdig te doorbreken. Haar eerste stapje
om zelf aan het stuur te zitten en te komen tot herstel.
Moeder wil ook aan de slag met de ontspanningsoefening. Een prima idee! We spreken af dat moeder en dochter de ontspanningsoefening om beurten thuis toepassen en elkaar aanmoedigen. Op deze manier maakt moeder de drempel voor Eline om ermee aan de slag te gaan lager. Het samen oefenen is bovendien leuk om te doen. Met een glimlach geef ik terug: toon waardering voor de stappen die goed gaan en blijf neutraal als het even niet lukt.
Herken jij je in bovenstaande situatie?
Wil je werken aan je ontspanning?
Dan heb ik alvast een super krachtige ontspanningsoefening voor je waar jij als ouder direct van kunt profiteren.
De 5 bewezen stappen van de buikademhaling:
STAP 1
Denk aan iets wat jou de afgelopen dagen thuis spanning heeft opgeleverd. Een moeilijk gesprek, een teleurstelling, het ziektebeeld van je zoon of dochter, een verwachting die niet is uitgekomen. Haal nu deze situatie of het gezicht van die ander voor de geest en speel het filmpje nog een keer af in je hoofd. Zie, hoor en voel wat je toen hebt ervaren. Blijf dan een paar tellen met je aandacht bij dit gevoel.
STAP 2
Adem nu langzaam en diep in door je neus, terwijl je langzaam tot drie telt. Neem de lucht waar die door je neus langs de achterkant van je keel naar binnen stroomt. Observeer je adem terwijl hij verder naar beneden gaat, door je borst en tot onder in je longen. Voel hoe je buik tot helemaal onderin uitzet.
STAP 3
Merk op dat je onderbuik omhoog komt en houd vervolgens je adem twee tellen in. Blijf je buik voelen en tel in stilte tot twee.
STAP 4
Dan adem je in vijf tellen via je mond uit. Alsof je bellen aan het blazen bent. Wanneer je laatste beetje lucht hebt uitgeademd, pauzeer jij je ademhaling voor twee tellen voordat je weer gaat inademen. Voel je lijf.
STAP 5
Doe deze oefening drie minuten lang. Zorg dat je je adem blijft volgen. Het gaat erom dat je hem al die tijd waarneemt.
Door deze techniek tweemaal dagelijks te beoefenen, zal je ontdekken dat je veel soepeler op het ziektebeeld van je zoon of dochter reageert. Je schakelt over naar een andere versnelling en deze houding draagt ook bij aan het lichamelijk herstel.
Laat je mij weten hoe je de oefening hebt ervaren?
Deel dit bericht met vrienden zodat ook zij er hun voordeel mee kunnen doen!